قطعات شاه نعمت‌الله ولی

1 ای جان پدر به حال ما رحمی کن زیرا بی تو تمتعی از جان نیست

2 بسیار فراق تو کشیدم اما زین بیش مرا تحمل هجران نیست

3 ملک و ملکوت تخت سلطانی ماست مخصوص به شهر یزد یا کرمان نیست

4 بگذر ز خرابهٔ جهان جان پدر آن گیر که این جهان همه ویران نیست

1 غیرتش غیر دوست فانی کرد غیر حق در وجود باقی نیست

2 جام بشکست و باده آخر شد جز از او خود حریف ساقی نیست

1 گر سبوئی شکست یا جامی حضرت عشق تا ابد ساقی است

2 چشم و گوش ار نماند باکی نیست بصر و سمع دائما باقیست

1 نعمت الله همه جهان بگرفت این چنین نعمتی جهانگیر است

2 نوجوانی است مست و لایعقل ور به معنی نظر کنی پیر است

1 کفر سر زلف بت به دست آر کایمان محققانه این است

2 گفتم که ز باده توبه کردم مشنو که مرا نشانه این است

3 مائیم مدام در خرابات فردوس منست خانه این است

4 زد ناوک عشق بر دل من گفتا که مرا بهانه این است

1 مائیم حضور نعمت الله رویش بنگر که نیک پیداست

2 در آینهٔ تمام اشیا تمثال جمال او هویداست

3 در دیدهٔ مست ما نظر کن رویش بنگر که نیک پیداست

1 هر چه در کاینات موجود است همه مرحوم رحمت‌اللّه است

2 نیست نومید کس ز رحمت او همه ممنون منت‌اللّه است

3 از کرم نعمتی به ما بخشید بر همه فیض نعمت‌اللّه است

4 سر او را که نیک دریابد محرم راز نعمت‌اللّه است

1 سر کل چون کله نهد بر سر آن کله کل بلای دستار است

2 عشق شاه است و می برد دستار عقل مسکین گدای دستار است

3 دیده‌ام خواجهٔ کلان دیروز همچو کل در هواس دستار است

1 هر که کشته شود به عشق خدا به یقینم که او خدا گشته است

2 خونبها خود هدیه به گشتهٔ خویش تا نگوئی که او چرا کشته است

3 پادشاهی دهد به درویشی هان نگویی که او گدا گشته است

1 انس با محبوب اگر گیرد محبّ گر چه باشد یک نفس مطلوب اوست

2 گر دمی با یار خود همدم شود حاصل او زان نفس محبوب اوست