تن رهاکن در طریق از شاه نعمت‌الله ولی غزل 1551
1. تن رهاکن در طریق عاشقی تا جان شوی
جان فدای عشق جانان کن که تا جانان شوی
...
تن فداکن تا همه از شاه نعمت‌الله ولی غزل 1552
1. تن فداکن تا همه تن جان شوی
جان رها کن تا همه جانان شوی
...
دل به دلبر گر دهی از شاه نعمت‌الله ولی غزل 1553
1. دل به دلبر گر دهی دلبر شوی
سر به پایش گر نهی سرور شوی
...
دل به دریا ده که از شاه نعمت‌الله ولی غزل 1554
1. دل به دریا ده که تا دریا شوی
نزد ما بنشین که همچون ما شوی
...
هر زمانی بر آهکی از شاه نعمت‌الله ولی غزل 1555
1. هر زمانی بر آهکی گروی
گوئیا پیش نفس در گروی
...
ای عشق بیا که خوش از شاه نعمت‌الله ولی غزل 1556
1. ای عشق بیا که خوش بلائی
ای درد مرو مرا دوائی
...
دلم بگرفت از این از شاه نعمت‌الله ولی غزل 1557
1. دلم بگرفت از این زهد ریائی
بیا ای ساقی رندان کجائی
...
دل به دریا ده که از شاه نعمت‌الله ولی غزل 1558
1. دل به دریا ده که دریادل شوی
وز وجود این و آن حاصل شوی
...
برو ای خواجهٔ از شاه نعمت‌الله ولی غزل 1559
1. برو ای خواجهٔ عاقل از این دنیا چه می جوئی
چو بی دردی دوای دل ز بودردا چه می جوئی
...
گر جلال و جمال از شاه نعمت‌الله ولی غزل 1560
1. گر جلال و جمال می جوئی
از دو کامل کمال می جوئی
...
از برای خدا بیا از شاه نعمت‌الله ولی غزل 1561
1. از برای خدا بیا ساقی
بده آن جام جانفزا ساقی
...
آمد آن ساقی سرمست از شاه نعمت‌الله ولی غزل 1562
1. آمد آن ساقی سرمست و به دستش جامی
گوئیا می طلبد همچو من بدنامی
...