گلشن راز شیخ محمود شبستری

1 کسی مرد تمام است کز تمامی کند با خواجگی کار غلامی

2 پس آنگاهی که ببرید او مسافت نهد حق بر سرش تاج خلافت

3 بقایی یابد او بعد از فنا باز رود ز انجام ره دیگر به آغاز

4 شریعت را شعار خویش سازد طریقت را دثار خویش سازد

1 تبه گردد سراسر مغز بادام گرش از پوست بیرون آوری خام

2 ولی چون پخته شد بی پوست نیکوست اگر مغزش بر آری بر کنی پوست

3 شریعت پوست، مغز آمد حقیقت میان این و آن باشد طریقت

4 خلل در راه سالک نقص مغز است چو مغزش پخته شد بی‌پوست نغز است

1 نبوت را ظهور از آدم آمد کمالش در وجود خاتم آمد

2 ولایت بود باقی تا سفر کرد چو نقطه در جهان دوری دگر کرد

3 ظهور کل او باشد به خاتم بدو گردد تمامی دور عالم

4 وجود اولیا او را چو عضوند که او کل است و ایشان همچو جزوند

1 چه نور آفتاب از شب جدا شد تو را صبح و طلوع و استوا شد

2 دگر باره ز دور چرخ دوار زوال و عصر و مغرب شد پدیدار

3 بود نور نبی خورشید اعظم گه از موسی پدید و گه ز آدم

4 اگر تاریخ عالم را بخوانی مراتب را یکایک باز دانی

1 که شد بر سر وحدت واقف آخر شناسای چه آمد عارف آخر

1 کسی بر سر وحدت گشت واقف که او واقف نشد اندر مواقف

2 دل عارف شناسای وجود است وجود مطلق او را در شهود است

3 به جز هست حقیقی هست نشناخت از آن رو هستی خود پاک در باخت

4 وجود تو همه خار است و خاشاک برون انداز از خود جمله را پاک

1 اگر معروف و عارف ذات پاک است چه سودا در سر این مشت خاک است

1 مکن بر نعمت حق ناسپاسی که تو حق را به نور حق شناسی

2 جز او معروف و عارف نیست دریاب ولیکن خاک می‌یابد ز خور تاب

3 عجب نبود که ذره دارد امید هوای تاب مهر و نور خورشید

4 به یاد آور مقام و حال فطرت کز آنجا باز دانی اصل فکرت

1 ندارد باورت اکمه ز الوان وگر صد سال گویی نقل و برهان

2 سپید و زرد و سرخ و سبز و کاهی به نزد وی نباشد جز سیاهی

3 نگر تا کور مادرزاد بدحال کجا بینا شود از کحل کحال

4 خرد از دیدن احوال عقبا بود چون کور مادرزاد دنیا

1 کدامین نقطه را نطق است «اناالحق» چه گویی هرزه بود آن یا محقق