چون تبه شد خلافت مأمون از سنایی غزنوی حدیقة الحقیقه و شریعة الطریقه 12
1. چون تبه شد خلافت مأمون
ریخت مر خلق را به ناحق خون
همچنین شاه ماضی با جود از سنایی غزنوی حدیقة الحقیقه و شریعة الطریقه 13
1. همچنین شاه ماضی با جود
ناصرِ دین سرِ کرم مسعود
حاجبی بُرد جام نوشروان از سنایی غزنوی حدیقة الحقیقه و شریعة الطریقه 14
1. حاجبی بُرد جام نوشروان
دید آن شاه و کرد ازو پنهان
عدل کن زانکه در ولایت از سنایی غزنوی حدیقة الحقیقه و شریعة الطریقه 15
1. عدل کن زانکه در ولایت دل
دَرِ پیغمبری زند عادل
روزی از روزها به وقت از سنایی غزنوی حدیقة الحقیقه و شریعة الطریقه 16
1. روزی از روزها به وقت بهار
رفت محمود زاولی به شکار
شحنه‌ای در دهی شبی سرمست از سنایی غزنوی حدیقة الحقیقه و شریعة الطریقه 17
1. شحنه‌ای در دهی شبی سرمست
پای مرغ معلّمی بشکست
آن شنیدی که در دهی پیری از سنایی غزنوی حدیقة الحقیقه و شریعة الطریقه 18
1. آن شنیدی که در دهی پیری
خورد ناگه ز شحنه‌ای تیری
شاه شاهان یمینِ دین از سنایی غزنوی حدیقة الحقیقه و شریعة الطریقه 19
1. شاه شاهان یمینِ دین محمود
که جهان را به عدل بُد مقصود
گفت یک روز کوفیی به هشام از سنایی غزنوی حدیقة الحقیقه و شریعة الطریقه 20
1. گفت یک روز کوفیی به هشام
کای ز ما همچو شیر خون آشام
آن شنیدی که گفت نوشروان از سنایی غزنوی حدیقة الحقیقه و شریعة الطریقه 21
1. آن شنیدی که گفت نوشروان
مطبخی را به وقت خوردن نان
شاه محمود زاولی به شکار از سنایی غزنوی حدیقة الحقیقه و شریعة الطریقه 22
1. شاه محمود زاولی به شکار
رفت روزی ز روزگار بهار
با سلاطین چو گفت خواهی از سنایی غزنوی حدیقة الحقیقه و شریعة الطریقه 23
1. با سلاطین چو گفت خواهی راز
وقت آنرا بدان چو وقت نماز