الباب السّابع فصل فی‌الغرور و الغفلة والنسیان و حبّ‌الامانی والتّهور فی امور الدّنیا و نسیان‌الموت والبعث والنشر در حدیقة الحقیقه و شریعة الطریقه سنایی غزنوی
1 خندهٔ هرزه کار غُمر بود خندهٔ برق را چه عُمر بود
2 بیخ عمرت زمانه برکنده چون همه ابلهان تو و خنده
3 آنکه را لحد و حفره کنده بُوَد مر ورا خود چه جای خنده بُوَد
4 مکن ای دوست در سرای عمل عقل را خرج در غرور امل
1 نوح را عمر جمله ده صد بود حرص و امید او بر آن آسود
2 چون گذر کرد نهصد و پنجاه در فذلک به حسره کرد نگاه
3 گفت آوخ که بر من این ده صد بود بر من ز روزکی ده بد
4 کرد ویرا سؤال روح امین سر ز بالا نهاده بر بالین
1 داشت لقمان یکی کریجی تنگ چو گلوگاه نای و سینهٔ چنگ
2 شب در او در به رنج و تاب بُدی روز در پیش آفتاب بُدی
3 روز نیمی به آفتاب اندر همه شب زو به رنج و تاب اندر
4 بلفضولی سؤال کرد از وی چیست این خانه شش بدست و سه پی
1 فرش عمرت نوشته در شومی این دو فرّاش زنگی و رومی
2 ای نیاموخته ادب ز ایوان ادب آموز زین پس از ملوان
3 ادب آموزدت زمان پس از این چون نیاموختی ز خلق زمین
4 کی کنف باشد از بلای تبت که کفن باف تست روز و شبت
1 مثلت هست در سرای غرور مثل یخ فروش نیشابور
2 در تموز آن یخک نهاده به پیش کس خریدار نی و او درویش
3 هرچه زر داشت او به یخ درباخت آفتاب تموز یخ بگداخت
4 یخ‌گدازان شده ز گرمی و مرد با دلی دردناک و با دمِ سرد
1 جر دو رنگی نشد ز مرگ هلاک مرد یک رنگ را ز مرگ چه باک
2 مجلس وعظ رفتنت هوسست مرگ همسایه واعظ تو بسست
3 مرگ را در سرای پیچاپیچ پیش تا سایه افگند به بسیچ
4 زادگان چون رحم بپردازند سفر مرگ خویش را سازند
1 از ثَری تا به اوج چرخ اثیر همه میرنده‌اند دون و امیر
2 چه حدیث است میر هم میرد زانکه جسمست مرگ بپذیرد
3 چکنی سرگذشت طرّاری سرگذشت اجل شنو باری
4 تا بگوید چگونه سازم چاه تا بگوید چگونه سوزم شاه
1 تا بگوید ز انبیا و رسل چون گرفتم به قهر بر سر پُل
2 تا بگوید که شیث و آدم را چون بریدم ز جسمشان دم را
3 تا بگوید ز کشتن هابیل که ستم کرد بر تنش قابیل
4 تا بگوید ز نوش و نوح و لمک مردن زار و رفتن هریک
1 زان ملوک عجم که در تاریخ بخردان راست موعظت توبیخ
2 زان سخنهای ملک کیخسرو رستم زال و نیرم و جم و زو
3 آل گشتاسب و نامور لهراسب وان همه علم و حکمت جاماسب
4 حال جمشید و حال افریدون حال ضحاک کافر ملعون
1 زان بنی‌آدم از صغار و کبار که برآورده شد ز جمله دمار
2 زان به جان اندرون خلیدن نیش بچه را در کنار مادر خویش
3 زان بریدن به منزل و به سفر حلق برنای تازه پیش پدر
4 زان ربودن فکندن اندر نار مرد را از دکان و از بازار