ای ازل دایه بوده جان ترا از سنایی غزنوی قصیده 13
1. ای ازل دایه بوده جان ترا
وی خرد مایه داده کان ترا
...
1. ای ازل دایه بوده جان ترا
وی خرد مایه داده کان ترا
...
1. تا کی ز هر کسی ز پی سیم بیم ما
وز بیم سیم گشته ندامت ندیم ما
...
1. ای در دل مشتاقان از عشق تو بستانها
وز حجت بیچونی در صنع تو برهانها
...
1. او کیست مرا یارب او کیست مرا یارب
رویش خوش و مویش خوش باز از همه خوشتر لب
...
1. عربیوار دلم برد یکی ماه عرب
آب صفوت پسری چه زنخی شکر لب
...
1. احسنت یا بدرالدجی لبیک یا وجهالعرب
ای روی تو خاقان روز وی موی تو سلطان شب
...
1. یارب چه بود آن تیرگی و آن راه دور و نیمشب
وز جان من یکبارگی برده غم جانان طرب
...
1. بتی که گر فکند یک نظر بر آتش و آب
شود ز لطف جمالش مصور آتش و آب
...
1. مرد هشیار در این عهد کمست
ور کسی هست بدین متهمست
...
1. سنایی سنای خرد را سزاست
جمالش جهان را جمال و بهاست
...
1. سنایی کنون با ضیا و سناست
که بر وی ز سلطان سنت ثناست
...