کتاب المواد و التاریخ صامت بروجردی

1 از کتم عدم چه آشکارم کردی مختار تمام کار و بارم کردی

2 خواهی گرم از گنه بسوزی به چه رو بر بخشش خود امیدوارم کردی

1 به وصف روی تو گفتم که این گل خودروست هزار آتشم اندر جگر ز شعله اوست

2 چه آوری بسرم ای صنم اگر گویم خدا نکرده که بالای چشم تو ابروست

1 من نامده‌ام که جان ز میدان ببرم آب آمده‌ام برای طفلان ببرم

2 جان گر بدهم برای آبی سهل است آب ار ببرم به است تا جان ببرم

1 هر چند ز معصیت گران شد بارم امید نجات نیست در کردارم

2 چون خوار خورد به پای گل آب چه باک در پای گل یل محمد خارم

1 نه غزه به طاعت و نه ننگ و نامم خالی بود از می حقیقت جامم

2 اسباب امیدواری من این است کامروز سواد لشگر اسلامم

1 یا رب اگر از اهل گناهم چه کنم یا عاصیم و گمشده راهم چه کنم

2 حاشا نتوان نمود خود می‌دانم مردود و لئیم و روسیاهم چه کنم

1 تا بود در دریده اشک امشب مجال خواب نیست خواب آید آن زمان در دیده کورا آب نیست

2 بزم من شبهاست روشن از خیال روی تو خانه درویش را شمعی به از مهتاب نیست

1 توانگران که هم سیم و زر زیاده کنند برای راحت میراث خود نهاده کنند

2 دهند نسیه خوران را حواله سادات چراغ ریخته انذر امامزاده کنند

1 چون تیر که از کمان هوادار شود گاهی به نشان گهی به سنگ آمده‌ام

1 دلم ز دست جفایت ز بس به تنگ آمد ز آه نیمه شب چاره‌ای به چنگ آمد

2 ولی عجب کنم از سختی دلت که ز آه هزار تیر فکندم مگر به سنگ آمد