هر کس زده دست خود به دامان کسی از صامت کتاب المواد و التاریخ 94
1. هر کس زده دست خود به دامان کسی
جسته است برای درد خود ملتمسی
یا رب به من و روی سیاهم نظری از صامت کتاب المواد و التاریخ 95
1. یا رب به من و روی سیاهم نظری
کز خیر نمانده در وجودم اثری
ایهشت بهتش رحمتت را سببی از صامت کتاب المواد و التاریخ 96
1. ایهشت بهتش رحمتت را سببی
دوزخ ز لهیب غضب بو لهبی
ای سرور دین خسرو اقلیم رضا از صامت کتاب المواد و التاریخ 97
1. ای سرور دین خسرو اقلیم رضا
سلطان خراسان و غریب الغربا
آن مونس فرزانه که ما را بود استاد از صامت کتاب المواد و التاریخ 98
1. آن مونس فرزانه که ما را بود استاد
چون ملک جهان را ز پی خلد ز کف داد
نیست دردی که ز هر گوشه مهیای تو نیست از صامت کتاب المواد و التاریخ 99
1. نیست دردی که ز هر گوشه مهیای تو نیست
خیز کاین جای تو نیست
به عرش سود سر فخر خویشتن را فرش از صامت کتاب المواد و التاریخ 100
1. به عرش سود سر فخر خویشتن را فرش
از این شرافت بی‌منتهای فیض عظیم
به وصف روی تو گفتم که این گل خودروست از صامت کتاب المواد و التاریخ 101
1. به وصف روی تو گفتم که این گل خودروست
هزار آتشم اندر جگر ز شعله اوست
هرچه از من زدوا بروی تو بیداد رود از صامت کتاب المواد و التاریخ 102
1. هرچه از من زدوا بروی تو بیداد رود
مشکل آن دوستی رفته‌ام از یاد رود
تا بود در دریده اشک امشب مجال خواب نیست از صامت کتاب المواد و التاریخ 103
1. تا بود در دریده اشک امشب مجال خواب نیست
خواب آید آن زمان در دیده کورا آب نیست
دلم ز دست جفایت ز بس به تنگ آمد از صامت کتاب المواد و التاریخ 104
1. دلم ز دست جفایت ز بس به تنگ آمد
ز آه نیمه شب چاره‌ای به چنگ آمد
در حشر رسولان خلف روی خراشند از صامت کتاب المواد و التاریخ 105
1. در حشر رسولان خلف روی خراشند
بر آتش وانفسی خود اشک بپاشند