غباری کز ره از سلمان ساوجی جمشید و خورشید 25
1. غباری کز ره معشوقه آید
به چشم عاشقان عنبر نماید
به چین چون از سلمان ساوجی جمشید و خورشید 26
1. به چین چون رومیان آیینه یستند
سپاه زنگ را بر هم شکستند
ز قلب لشکر از سلمان ساوجی جمشید و خورشید 27
1. ز قلب لشکر آمد سوی جمشید
چو ابری کاندر آید پیش خورشید
به نزد بحر از سلمان ساوجی جمشید و خورشید 28
1. به نزد بحر دیری دید مینا
کشیشی چون پیر چون کیوان در آنجا
لازم نبود از سلمان ساوجی جمشید و خورشید 29
1. لازم نبود که آنچه دولت باید
نقش فلکی هم آنچنان بنماید
ملک را چون از سلمان ساوجی جمشید و خورشید 30
1. ملک را چون مسیح آورد در سیر
هوای صحبت خورشید در سیر
فریاد همی از سلمان ساوجی جمشید و خورشید 31
1. فریاد همی دارم و فریاد رسی نیست
پندار درین گنبد فیروزه کسی نیست
چو سیمین صبح از سلمان ساوجی جمشید و خورشید 32
1. چو سیمین صبح سر بر زد ز خاور
ز بحر چین برآمد ز ورق زر
پری گفتش که: از سلمان ساوجی جمشید و خورشید 33
1. پری گفتش که: «اینجا مرز روم است
همه ره کشور و آباد بوم است
در آن خرگه از سلمان ساوجی جمشید و خورشید 34
1. در آن خرگه بت موزون شمایل
چو معنی لطیف و بکر در دل
گلی دید از از سلمان ساوجی جمشید و خورشید 35
1. گلی دید از هوا پیراهنش چاک
مهی از آسمان افتاده در خاک