در معده خالی ندهد مل ذوقی از سلمان ساوجی رباعی 25
1. در معده خالی ندهد مل ذوقی
بی ساغر می‌ندارد از گل ذوقی
سوسن ز صبا یافت خط آزادی از سلمان ساوجی رباعی 26
1. سوسن ز صبا یافت خط آزادی
ز آن کرد از آن به صد زبان آزادی
تا اسب مراد شه صفت می‌تازی از سلمان ساوجی رباعی 27
1. تا اسب مراد شه صفت می‌تازی
با حال من پیاده کی پردازی؟
دی دیده به دل گفت که چرا از سلمان ساوجی رباعی 28
1. دی دیده به دل گفت که چرا پر خونی؟
ز آن سلسله زلف چرا مجنونی؟
ای دیده پی بلای دل می‌پوئی از سلمان ساوجی رباعی 29
1. ای دیده پی بلای دل می‌پوئی
در آب بلای دل، بلا می‌جوئی
می‌گفت عماد کاشی از نادانی از سلمان ساوجی رباعی 30
1. می‌گفت عماد کاشی از نادانی
کامسال گرانی بود از بی نانی
زنجیر سر زلف چو می‌جنبانی از سلمان ساوجی رباعی 31
1. زنجیر سر زلف چو می‌جنبانی
بر دامن ماه مشک می‌افشانی
گر زانکه بدین شاهدی و از سلمان ساوجی رباعی 32
1. گر زانکه بدین شاهدی و شیرینی
در خود نگری، بروز من بنشینی
ای دیده اگر هزار سیل انگیزی از سلمان ساوجی رباعی 33
1. ای دیده اگر هزار سیل انگیزی
خاک همه تبریز به خون آمیزی
ای ابر بهار خانه پرورده از سلمان ساوجی رباعی 34
1. ای ابر بهار خانه پرورده تست
ای خار درون غنچه خون کرده تست
قسم تو اگر مراد گر حرمان از سلمان ساوجی رباعی 35
1. قسم تو اگر مراد گر حرمان است،
حظ تو اگر درد و اگر درمان است،
در طیره‌ام از باد که آمد از سلمان ساوجی رباعی 36
1. در طیره‌ام از باد که آمد سویت
وز شانه که دست می‌زند در مویت