قطعات در دیوان اشعار سلمان ساوجی

1 اگر هزار گنه بنده‌ای کند نبود چنان بزرگ که اندک جریمه سرور

2 ستارگان همه در گرد شند بر گردون گرفت نیست بران جمع جز که بر مه و خور

1 جهنمی زنک زن ....... مشابه است به بی دولتی و بی دینی

2 خرست و جاهل و عامی و بی معامله گوی ولی چه سود که بیچاره نیست قزوینی

1 وجیه دین محمد امیر اسماعیل که رزق خلق خدا را کف تو گشت کفیل

2 گشاده است ز دست تو دجله احسان چنانچه چشمه زمزم ز پای اسماعیل

3 سواد باصره سائلان کند روشن ز دور گرد سپاه سخایت از صد میل

4 بسان قطعه یاقوت قطعه منظوم که بود بر گهر نجم ثاقبش تفضیل

1 قوی و بزرگ و سرافراز و سرخ رو ناگه به آرزوی تو برخاستم ز مسکن خویش

2 چو در جناب تو آمد شدم دراز کشید برفت آب و هوس کم شد و ندامت پیش

3 روا مدار کنون باز پس روم ز درت به خود فرو شده گریان و سر فکنده به پیش

1 پادشاها هر چه گوید پادشه باشد صواب همگان را آن سخن مبذول باید داشتن

2 التماسی کردی از من که التماسی کن ز من التماس شاهخ را مبذول باید داشتن

1 ای ز حیای گوهر پاک تو غرق عرق زاده بحر عدن

2 دولت طفل تو که خواهد دمد تا ابدش بوی لبان از دهن

3 روز نخستین که ز مادر بزاد دایه طفل و کرم ذوالمنن

4 ساختنش از اطلس گردون قماط داد ز پستان سعدات لبن

1 شتر وابچه دیار عرب کرد قیتولهای مردم پر

2 نفس من نیز رغبتی می‌کرد گفتم ای نفس فی السلامه مر

3 شتر وابچه عرب چه کنی مه دیار عرب مه شیر شتر

1 صاحب عادل کمال الدین حسن ای تو را مه چاکر و کیوان غلام

2 همچو گردون گوهر خاص تو پاک همچو باران فیض انعام تو عام

3 در جهان مکرمت هستی حسن هم به خلق و هم به جود و هم به نام

4 از سعادت چون ظفر میمون لقا وز معالی چون فلک عالی مقام

1 صاحب قران مملکت ای آصفی که هست صدر تو قبله عرب و کعبه عجم

2 بر رای روشنت همگی کار ملک راست آن روز شد که پشت فلک را نبود خم

3 برگرد خوان همت سلطان رای توست یک گرده قرص خاور و یک کاسه جام جم

4 گر دست بر قلم بنهد بی اجازتت تیر فلک سپهر کند دست او قلم

1 پادشاها عالم از انصاف تو معمور شد همچنین معموره‌اش را تا ابد معمور دار

2 شرق و غرب ملک را بر التفات توست چشم گه نظر با رای هندو گاه با فغفور دار

3 چون میسر شد به زخم تیغ ملک ایرجت بعد ازین عزم دیار سلم و ملک تور دار

4 شام را از پرتو شمشیر نور صبح ده نیم روز از گرد لشکر چون شب دیجور دار