ای صاحبی که از شرف مدح از سلمان ساوجی قطعه 132
1. ای صاحبی که از شرف مدح ذات تو
هر دم چو آفتاب ز موج سماروم
1. ای صاحبی که از شرف مدح ذات تو
هر دم چو آفتاب ز موج سماروم
1. ای وزیری که از خدا همه وقت
روی بخت تو تازه میخواهم
1. خسرو یم یمین امیر علی
صورت رحمت علی علیم
1. زاهد بگ آفتاب سلاطین شرق و غرب
دارای تاج بخش و خدیو جهان ستان
1. مردم چشم وزارت، مرکز دور وجود
زبده ارکان و انجم حاصل کون و مکان
1. پادشاها هر چه گوید پادشه باشد صواب
همگان را آن سخن مبذول باید داشتن
1. شاعری سحر آفرینم، ساحری معجز نما
خازن گنج ممالک، مالک ملک سخن
1. ای ز حیای گوهر پاک تو
غرق عرق زاده بحر عدن
1. ز هجرت نبوی رفته هفصد و چل و چار
در آخر رجب افتاد اتفاق حسن
1. جهان مجد و معالی رشید دولت و دین
زهی به جاه و جمال تو چشم جان روشن
1. میر سید میشناسی بنده را
تا نجویی زینهار آزار من
1. حبذا صدر صفحهای که به است
به همه بابی از بهشت برین