عشق رخت براه حقیقت سمند از صفای اصفهانی غزل 1
1. عشق رخت براه حقیقت سمند ما
خاک درت دوای دل دردمند ما
ذیل طلب نیافته دست یقین از صفای اصفهانی غزل 1
1. ذیل طلب نیافته دست یقین ما
بگرفت دست عشق سر آستین ما
بنشین به پس زانو در مصطبه از صفای اصفهانی غزل 3
1. بنشین به پس زانو در مصطبه جان‌ها
تا چند همی گردی بر گرد بیابان‌ها
ای طایر قدوسی بر تن متن و از صفای اصفهانی غزل 4
1. ای طایر قدوسی بر تن متن و تن‌ها
داری پس ازین زندان بر عرش نشیمن‌ها
اگر بعرش کشد دوست فرش ایوان از صفای اصفهانی غزل 5
1. اگر بعرش کشد دوست فرش ایوان را
ز دست دل نتواند کشید دامان را
با زلف تو صد پیمان دل بست از صفای اصفهانی غزل 6
1. با زلف تو صد پیمان دل بست به دستان‌ها
بشکست و گسست از هم سررشته پیمان‌ها
بدرس دل سر زانوی ماست مکتب از صفای اصفهانی غزل 7
1. بدرس دل سر زانوی ماست مکتب ما
دلست همنفس روز و همدم شب ما
گذشت درگه شاهی ز آسمان سرما از صفای اصفهانی غزل 8
1. گذشت درگه شاهی ز آسمان سرما
که خاک درگه درویش تست افسر ما
ما رهرو فقریم و فنا راهبر از صفای اصفهانی غزل 9
1. ما رهرو فقریم و فنا راهبر ما
بی خویشتنی کو که شود همسفر ما
تجلیگه خود کرد خدا دیده از صفای اصفهانی غزل 10
1. تجلیگه خود کرد خدا دیده ما را
درین دیده در آئید و ببنید خدا را
پس دیوار تن بر شده ماهیست از صفای اصفهانی غزل 11
1. پس دیوار تن بر شده ماهیست عجب
بمنش با نظر لطف نگاهیست عجب
باز دل را دست جان آمد بدست از صفای اصفهانی غزل 12
1. باز دل را دست جان آمد بدست
طره آن دلستان آمد بدست