مرا کوهیست بار دل غم یارست از صفای اصفهانی غزل 131
1. مرا کوهیست بار دل غم یارست پنداری
دل من نیست این کوه گرانبارست پنداری
در رحمت ابد بر من خسته از صفای اصفهانی غزل 132
1. در رحمت ابد بر من خسته باز کردی
که دلم ز دست بردی و محل راز کردی
با دو صد ناز ز من دوش براه از صفای اصفهانی غزل 133
1. با دو صد ناز ز من دوش براه عجبی
برده ماه عجبی دل بنگاه عجبی