رباعیات در دیوان اشعار سعیدا

1 دوری ز خیالات هوا تجرید است دل چون ز همه یگانه شد تفرید است

2 هر دم که به یاد تو روم نوروز است هر گاه که قربان تو گردم عید است

1 امروز که سنگ و سیم و زر در کار است شام و صبح و شب و سحر در کار است

2 با جاهل پرستیز، ظالم باید چون چوب بود سخت تبر در کار است

1 منصور که در دار جهان مغفور است خاک ره او تاج سر فغفور است

2 در دار خرابات جهان مشهور است یک بغداد است و دار یک منصور است

1 تا درد و غم عشق تو درمان گیر است بی دردی تو هنوز دامان گیر است

2 یک موی درون دیده، یک خربار است عیسی است که سوزنی گریبان گیر است

1 گنجینهٔ ما سینهٔ [افگار] بس است زرپاشی آن ماه شرربار بس است

2 از هر دو جهان متاع برچیدهٔ ما چشمی نگران و دل بیدار بس است

1 در سینه ز عشق، داغ بسیار بس است اغیار شوند گو جهان، یار بس است

2 دل را بجز از وصال چیزی مدهید چون آینه روزیش ز دیدار بس است

1 ایام بهار است نه می در جام است نی سوخته ای هم نفس این خام است

2 کوتاهی طالع است یا بوده چنین یا سختی اوقات در این ایام است

1 خوش حالت آن مرد که خیرانجام است سهل است نکونام اگر بدنام است

2 یک یک رفتند گرم شد تا صحبت این عالم بی وفا مگر حمام است

1 معشوق، خدا جاذبه اش رهبر ماست شاهد، دل آگه است و چشم تر ماست

2 هر دم به خیال دوست پرواز کنم بالله که شوق [و] ذوق بال [و] پر ماست

1 ای ماهوشان، فقیر، درویش شماست درویش شما و خیراندیش شماست

2 گر گبر اگر مجوس [و] رهبان خوانید درویش شما و مذهب کیش شماست