ابیات منتسب در دیوان اشعار صائب تبریزی

1 نفس شمرده زن ای بلبل نوا پرداز که رنگ گل به نسیم بهار برخیزد

1 چراغ زندگی را می کند مستغنی از روغن زبان خویش چون خورشید بر دیوار مالیدن

1 شد سیه روز من از چشم کبود او، که هست شعله نیلوفری از شعله ها جانسوزتر

1 بهای بوسه‌اش سر می‌دهم چون زر نمی‌گیرد خیالی کرده‌ام با خویش اما سر نمی‌گیرد

1 سیه گر کرد روزم چشم او، خود هم کشید آخر مکافات عمل را در لباس سرمه دید آخر

1 هر کسی چیزی ز اسباب جهان برداشته است من همین دل را ز اسباب جهان برداشتم

1 صائب ز فکرهای گلوسوز من نماند جا در بیاض گردن خوبان روزگار

1 عیش در زیر فلک با خاکساران مشکل است شهد نتوان در میان خانه زنبور ریخت

1 اینجا به خواب غفلت و آنجا به خواب مرگ چون مخمل دوخوابه به روی نهالی ام

1 شکسته رنگی من با طبیب در جنگ است علاج دردسرم حسن صندلی رنگ است