ابیات منتسب در دیوان اشعار صائب تبریزی

1 از حباب آموز همت را که با صد احتیاج خالی از دریا برون آرد سبوی خویش را

1 خضر نتواند به آب زندگی از ما خرید منصب میرابی سرچشمه آیینه را

1 همه تن شانه صفت پنجه گیرا شده ام به امیدی که فتد زلف تو در چنگ مرا

1 دانش آن راست مسلم که به تردستی شرم گرد خجلت ز جبین پاک کند آینه را

1 چه حاجت است به می لعل سیررنگ ترا؟ نظر به پرتو خورشید نیست سنگ ترا

1 فزود تیرگی خاطر از ایاغ مرا بنفشه گل کند از لاله چراغ مرا

1 در خوش قماشی از بر رو دست برده ام باریک شو مشاهده کن تار و پود را

1 باغبان بیرون کن این گستاخ بادآورده را خوش نمی‌آید به گل این های‌های عندلیب

1 عیش در زیر فلک با خاکساران مشکل است شهد نتوان در میان خانه زنبور ریخت

1 روز محشر سرخ رویی از خدا دارم امید نامه اعمال من صائب به مهر کربلاست