تا بر سر من قیامت عشق رسید از ادیب صابر رباعی 25
1. تا بر سر من قیامت عشق رسید
چشمم اثر سلامت عشق ندید
...
هجر تو وباست هر کجا بر گذرد از ادیب صابر رباعی 26
1. هجر تو وباست هر کجا بر گذرد
زو پرده عمر و زندگانی بدرد
...
تا باد عتاب تو به من روی نهاد از ادیب صابر رباعی 27
1. تا باد عتاب تو به من روی نهاد
بی جرم مرا چو خاک برداد به باد
...
روی تو روایت همه از نور کند از ادیب صابر رباعی 28
1. روی تو روایت همه از نور کند
حسن تو حکایت همه از حور کند
...
گر هیچ دلم به دلبری نگراید از ادیب صابر رباعی 29
1. گر هیچ دلم به دلبری نگراید
گر در بر من دلی نباشد شاید
...
روی تو به چشم آتش بی دود نمود از ادیب صابر رباعی 30
1. روی تو به چشم آتش بی دود نمود
دل گفت که بی دود کدام آتش بود
...
آن بت که به رخسار بهار آراید از ادیب صابر رباعی 31
1. آن بت که به رخسار بهار آراید
چون رعد همی نالم و رحمش ناید
...
تا از خط مشکین توام هجر افتاد از ادیب صابر رباعی 32
1. تا از خط مشکین توام هجر افتاد
صد چشمه کافور ز چشمم بگشاد
...
گل رنگ ز روی لاله رنگ توبرد از ادیب صابر رباعی 33
1. گل رنگ ز روی لاله رنگ توبرد
در جنگ مرا ناله چنگ تو برد
...
پر نور شود دیده چو در می نگرد از ادیب صابر رباعی 34
1. پر نور شود دیده چو در می نگرد
تا می نخوری دل ز طرب برنخورد
...
گر چه غم تو رخم به خون می شوید از ادیب صابر رباعی 35
1. گر چه غم تو رخم به خون می شوید
عشق تو دراین دلم فزون می روید
...
آن بت که همی وعده مجازی دارد از ادیب صابر رباعی 36
1. آن بت که همی وعده مجازی دارد
بردن دل و جان من به بازی دارد
...