هر که در پیش سخن دیگران از سعدی شیرازی گلستان 83
1. هر که در پیش سخن دیگران افتد تا مایهٔ فضلش بدانند، پایهٔ جهلش معلوم کند.
...
ریشی درون جامه داشتم از سعدی شیرازی گلستان 84
1. ریشی درون جامه داشتم و شیخ از آن هر روز بپرسیدی که چون است و نپرسیدی کجاست. دانستم از آن احتراز می‌کند که ذکر همه عضوی روا نباشد و خردمندان گفته‌اند هر که سخن نسنجد، از جوابش برنجد.
...
دروغ گفتن به ضربت لازم از سعدی شیرازی گلستان 85
1. دروغ گفتن به ضربت لازم ماند که اگر نیز جراحت درست شود، نشان بماند. چون برادران یوسف که به دروغی موسوم شدند نیز به راست گفتن ایشان اعتماد نماند. قالَ بَل سَوَّلَت لَکُم اَنفُسُکُم اَمرا.
...
اَجَلّ کائنات از روی از سعدی شیرازی گلستان 86
1. اَجَلّ کائنات از روی ظاهر آدمیست و اَذلّ موجودات سگ، و به اتّفاقِ خردمندان سگِ حق شناس به از آدمی ناسپاس.
...
از نفس پرور هنروری نیاید از سعدی شیرازی گلستان 87
1. از نفس پرور هنروری نیاید و بی هنر سروری را نشاید.
...
در انجیل آمده است که از سعدی شیرازی گلستان 88
1. در انجیل آمده است که ای فرزند آدم! گر توانگری دهمت، مشتغل شوی به مال از من و گر درویش کنمت، تنگدل نشینی. پس حلاوت ذکر من کجا دریابی و به عبادت من کی شتابی؟
...
ارادت بیچون یکی را از از سعدی شیرازی گلستان 89
1. ارادت بیچون یکی را از تخت شاهی فرو آرد و دیگری را در شکم ماهی نکو دارد.
...
گر تیغِ قَهر بر کشد، از سعدی شیرازی گلستان 90
1. گر تیغِ قَهر بر کشد، نبی و ولی سر در کشد وگر غمزهٔ لطف بجُنباند، بَدان به نیکان در رساند.
...
هر که به تأدیب دنیا راه از سعدی شیرازی گلستان 91
1. هر که به تأدیب دنیا راه صواب نگیرد، به تعذیب عقبی گرفتار آید. وَلَنُذیقَنَّهُم من العَذاب الأدنی دوُنَ العَذابِ الأکبرِ.
...
نیکبختان به حکایت و از سعدی شیرازی گلستان 92
1. نیکبختان به حکایت و امثال پیشینیان پند گیرند، زآن پیشتر که پسینیان به واقعهٔ او مثل زنند.
...
آن را که گوش ارادت گران از سعدی شیرازی گلستان 93
1. آن را که گوش ارادت گران آفریده‌اند، چون کند که بشنود و آن را که کمند سعادت کشان می‌برد، چه کند که نرود؟
...
گدای نیک انجام به از از سعدی شیرازی گلستان 94
1. گدای نیک انجام به از پادشای بد فرجام.
...