احمدالله تعالی که به ارغام حسود از سعدی قصیده 21
1. احمدالله تعالی که به ارغام حسود
خیل بازآمد و خیرش به نواصی معقود
مطرب مجلس بساز زمزمهٔ عود از سعدی قصیده 22
1. مطرب مجلس بساز زمزمهٔ عود
خادم ایوان بسوز مجمرهٔ عود
تو را ز دست اجل کی فرار خواهد بود از سعدی قصیده 23
1. تو را ز دست اجل کی فرار خواهد بود
فرارگاه تو دارالقرار خواهد بود
روزی که زیر خاک تن ما نهان شود از سعدی قصیده 24
1. روزی که زیر خاک تن ما نهان شود
وانها که کرده‌ایم یکایک عیان شود
بامدادی که تفاوت نکند لیل و نهار از سعدی قصیده 25
1. بامدادی که تفاوت نکند لیل و نهار
خوش بود دامن صحرا و تماشای بهار
به هیچ یار مده خاطر و به هیچ دیار از سعدی قصیده 26
1. به هیچ یار مده خاطر و به هیچ دیار
که بر و بحر فراخست و آدمی بسیار
کجا همی رود این شاهد شکر گفتار؟ از سعدی قصیده 27
1. کجا همی رود این شاهد شکر گفتار؟
چرا همی نکند بر دو چشم من رفتار؟
بس بگردید و بگردد روزگار از سعدی قصیده 28
1. بس بگردید و بگردد روزگار
دل به دنیا در نبندد هوشیار
نظر دریغ مدار از من ای مه منظور از سعدی قصیده 29
1. نظر دریغ مدار از من ای مه منظور
که مه دریغ نمی‌دارد از خلایق نور