رفتیم اگر ملول شدی از نشست ما از سعدی غزل 23
1. رفتیم اگر ملول شدی از نشست ما
فرمای خدمتی که برآید ز دست ما
وقتی دل سودایی می‌رفت به بستان‌ها از سعدی غزل 24
1. وقتی دل سودایی می‌رفت به بستان‌ها
بی خویشتنم کردی بوی گل و ریحان‌ها
اگر تو برفکنی در میان شهر نقاب از سعدی غزل 25
1. اگر تو برفکنی در میان شهر نقاب
هزار مؤمن مخلص درافکنی به عقاب
ما را همه شب نمی‌برد خواب از سعدی غزل 26
1. ما را همه شب نمی‌برد خواب
ای خفته روزگار دریاب
ماهرویا! روی خوب از من متاب از سعدی غزل 27
1. ماهرویا! روی خوب از من متاب
بی خطا کشتن چه می‌بینی صواب
سرمست درآمد از خرابات از سعدی غزل 28
1. سرمست درآمد از خرابات
با عقل خراب در مناجات
متناسبند و موزون حرکات دلفریبت از سعدی غزل 29
1. متناسبند و موزون حرکات دلفریبت
متوجه است با ما سخنان بی حسیبت
هر که خصم اندر او کمند انداخت از سعدی غزل 30
1. هر که خصم اندر او کمند انداخت
به مراد ویش بباید ساخت
چه فتنه بود که حسن تو در جهان انداخت از سعدی غزل 31
1. چه فتنه بود که حسن تو در جهان انداخت
که یک دم از تو نظر بر نمی‌توان انداخت
معلمت همه شوخی و دلبری آموخت از سعدی غزل 32
1. معلمت همه شوخی و دلبری آموخت
جفا و ناز و عتاب و ستمگری آموخت
کهن شود همه کس را به روزگار ارادت از سعدی غزل 33
1. کهن شود همه کس را به روزگار ارادت
مگر مرا که همان عشق اولست و زیادت