غزلیات در دیوان اشعار سعدی شیرازی

1 کمان سخت که داد آن لطیف بازو را که تیر غمزه تمامست صید آهو را

2 هزار صید دلت پیش تیر بازآید بدین صفت که تو داری کمان ابرو را

3 تو خود به جوشن و برگستوان نه محتاجی که روز معرکه بر خود زره کنی مو را

4 دیار هند و اقالیم ترک بسپارند چو چشم ترک تو بینند و زلف هندو را

1 لاابالی چه کند دفتر دانایی را طاقت وعظ نباشد سر سودایی را

2 آب را قول تو با آتش اگر جمع کند نتواند که کند عشق و شکیبایی را

3 دیده را فایده آن است که دلبر بیند ور نبیند چه بود فایده بینایی را

4 عاشقان را چه غم از سرزنش دشمن و دوست یا غم دوست خورد یا غم رسوایی را

1 تفاوتی نکند قدر پادشایی را که التفات کند کمترین گدایی را

2 به جان دوست که دشمن بدین رضا ندهد که در به روی ببندند آشنایی را

3 مگر حلال نباشد که بندگان ملوک ز خیل خانه برانند بی‌نوایی را

4 و گر تو جور کنی رای ما دگر نشود هزار شکر بگوییم هر جفایی را

1 من بدین خوبی و زیبایی ندیدم روی را وین دلاویزی و دلبندی نباشد موی را

2 روی اگر پنهان کند سنگین دل سیمین بدن مشک غمازست نتواند نهفتن بوی را

3 ای موافق صورت و معنی که تا چشم من است از تو زیباتر ندیدم روی و خوشتر خوی را

4 گر به سر می‌گردم از بیچارگی عیبم مکن چون تو چوگان می‌زنی جرمی نباشد گوی را

1 رفتیم اگر ملول شدی از نشست ما فرمای خدمتی که برآید ز دست ما

2 برخاستیم و نقش تو در نفس ما چنانک هر جا که هست بی تو نباشد نشست ما

3 با چون خودی درافکن اگر پنجه می‌کنی ما خود شکسته‌ایم چه باشد شکست ما

4 جرمی نکرده‌ام که عقوبت کند ولیک مردم به شرع می‌نکشد ترک مست ما

1 وقتی دل سودایی می‌رفت به بستان‌ها بی خویشتنم کردی بوی گل و ریحان‌ها

2 گه نعره زدی بلبل گه جامه دریدی گل با یاد تو افتادم از یاد برفت آن‌ها

3 ای مهر تو در دل‌ها وی مهر تو بر لب‌ها وی شور تو در سرها وی سر تو در جان‌ها

4 تا عهد تو دربستم عهد همه بشکستم بعد از تو روا باشد نقض همه پیمان‌ها

1 اگر تو برفکنی در میان شهر نقاب هزار مؤمن مخلص درافکنی به عقاب

2 که را مجال نظر بر جمال میمونت بدین صفت که تو دل می‌بری ورای حجاب

3 درون ما ز تو یک دم نمی‌شود خالی کنون که شهر گرفتی روا مدار خراب

4 به موی تافته پای دلم فروبستی چو موی تافتی ای نیکبخت روی متاب

1 ما را همه شب نمی‌برد خواب ای خفته روزگار دریاب

2 در بادیه تشنگان بمردند وز حله به کوفه می‌رود آب

3 ای سخت کمان سست پیمان این بود وفای عهد اصحاب

4 خار است به زیر پهلوانم بی روی تو خوابگاه سنجاب

1 ماهرویا! روی خوب از من متاب بی خطا کشتن چه می‌بینی صواب

2 دوش در خوابم در آغوش آمدی وین نپندارم که بینم جز به خواب

3 از درون سوزناک و چشم تر نیمه‌ای در آتشم نیمی در آب

4 هر که بازآید ز در پندارم اوست تشنه مسکین آب پندارد سراب