در رهگذر باد چراغی که از رودکی سمرقندی رباعی 1
1. در رهگذر باد چراغی که تراست
ترسم که: بمیرد از فراغی که تراست
با آن که دلم از غم هجرت از رودکی سمرقندی رباعی 2
1. با آن که دلم از غم هجرت خون است
شادی به غم توام ز غم افزون است
جایی که گذرگاه دل محزونست از رودکی سمرقندی رباعی 3
1. جایی که گذرگاه دل محزونست
آن جا دو هزار نیزه بالا خونست
دل خسته و بستهٔ مسلسل از رودکی سمرقندی رباعی 4
1. دل خسته و بستهٔ مسلسل موییست
خون گشته و کشتهٔ بت هندوییست
تقدیر، که بر کشتنت آزرم از رودکی سمرقندی رباعی 5
1. تقدیر، که بر کشتنت آزرم نداشت
بر حسن و جوانیت دل نرم نداشت
چشمم ز غمت، به هر عقیقی از رودکی سمرقندی رباعی 6
1. چشمم ز غمت، به هر عقیقی که بسفت
بر چهره هزار گل ز رازم بشکفت
... از رودکی سمرقندی رباعی 7
1. ...
...
بی روی تو خورشید جهان‌سوز از رودکی سمرقندی رباعی 8
1. بی روی تو خورشید جهان‌سوز مباد
هم بی تو چراغ عالم افروز مباد
زلفش بکشی شب دراز اندازد از رودکی سمرقندی رباعی 9
1. زلفش بکشی شب دراز اندازد
ور بگشایی چنگل باز اندازد
چون روز علم زند به نامت از رودکی سمرقندی رباعی 10
1. چون روز علم زند به نامت ماند
چون یک شبه شد ماه به جامت ماند
جز حادثه هرگز طلبم از رودکی سمرقندی رباعی 11
1. جز حادثه هرگز طلبم کس نکند
یک پرسش گرم جز تبم کس نکند
... از رودکی سمرقندی رباعی 12
1. ...
...