رویت دریای حسن و لعلت مرجان از رودکی رباعی 25
1. رویت دریای حسن و لعلت مرجان
زلفت عنبر، صدف دهن، در دندان
ای از گل سرخ رنگ بربوده و بو از رودکی رباعی 26
1. ای از گل سرخ رنگ بربوده و بو
رنگ از پی رخ ربوده، بو از پی مو
ای نالهٔ پیر خانقاه از غم تو از رودکی رباعی 27
1. ای نالهٔ پیر خانقاه از غم تو
وی گریهٔ طفل بیگناه از غم تو
چرخ کجه باز، تا نهان ساخت کجه از رودکی رباعی 28
1. چرخ کجه باز، تا نهان ساخت کجه
با نیک و بد دایره درباخت کجه
... از رودکی رباعی 29
1. ...
...
زلفت دیدم، سر از چمان پیچیده از رودکی رباعی 30
1. زلفت دیدم، سر از چمان پیچیده
وندر گل سرخ ارغوان پیچیده
چون کار دلم ز زلف او ماند گره از رودکی رباعی 31
1. چون کار دلم ز زلف او ماند گره
بر هر رگ جان صد آرزو ماند گره
ای طرفهٔ خوبان من، ای شهرهٔ ری از رودکی رباعی 32
1. ای طرفهٔ خوبان من، ای شهرهٔ ری
لب را به سپید رگ بکن پاک از می
از کعبه کلیسیا نشینم کردی از رودکی رباعی 33
1. از کعبه کلیسیا نشینم کردی
آخر در کفر بیقرینم کردی
گر بر سر نفس خود امیری، مردی از رودکی رباعی 34
1. گر بر سر نفس خود امیری، مردی
بر کور و کر ار نکته نگیری، مردی
آن خر پدرت به دشت خاشاک زدی از رودکی رباعی 35
1. آن خر پدرت به دشت خاشاک زدی
مامات دف و دو رویه چالاک زدی
دل سیر نگرددت ز بیدادگری از رودکی رباعی 36
1. دل سیر نگرددت ز بیدادگری
چشم آب نگرددت، چو در من نگری