نامت شنوم، دل ز فرح از رودکی سمرقندی رباعی 13
1. نامت شنوم، دل ز فرح زنده شود
حال من از اقبال تو فرخنده شود
آمد بر من، که؟ یار، از رودکی سمرقندی رباعی 14
1. آمد بر من، که؟ یار، کی؟ وقت سحر
ترسنده، ز که؟ ز خصم، خصمش که؟ پدر
هان! تشنه جگر، مجوی از رودکی سمرقندی رباعی 15
1. هان! تشنه جگر، مجوی زین باغ ثمر
بیدستانیست این ریاض به دو در
چون کشته ببینی‌ام، از رودکی سمرقندی رباعی 16
1. چون کشته ببینی‌ام، دو لب گشته فراز
از جان تهی این قالب فرسوده به آز
در جستن آن نگار پر کینه از رودکی سمرقندی رباعی 17
1. در جستن آن نگار پر کینه و جنگ
گشتیم سراپای جهان با دل تنگ
بر عشق توام، نه صبر از رودکی سمرقندی رباعی 18
1. بر عشق توام، نه صبر پیداست، نه دل
بی روی توام، نه عقل بر جاست، نه دل
واجب نبود به کس بر، از رودکی سمرقندی رباعی 19
1. واجب نبود به کس بر، افضال و کرم
واجب باشد هر آینه شکر نعم
یوسف رویی، کزو فغان از رودکی سمرقندی رباعی 20
1. یوسف رویی، کزو فغان کرد دلم
چون دست زنان مصریان کرد دلم
در پیش خود آن نامه چو از رودکی سمرقندی رباعی 21
1. در پیش خود آن نامه چو بلکامه نهم
پروین ز سرشک دیده بر جامه نهم
در منزل غم فگنده مفرش از رودکی سمرقندی رباعی 22
1. در منزل غم فگنده مفرش ماییم
وز آب دو چشم دل پر آتش ماییم
در عشق، چو رودکی، شدم از رودکی سمرقندی رباعی 23
1. در عشق، چو رودکی، شدم سیر از جان
از گریهٔ خونین مژه‌ام شد مرجان
دیدار به دل فروخت، از رودکی سمرقندی رباعی 24
1. دیدار به دل فروخت، نفروخت گران
بوسه به روان فروشد و هست ارزان