در رهگذر باد چراغی که تراست از رودکی رباعی 1
1. در رهگذر باد چراغی که تراست
ترسم که: بمیرد از فراغی که تراست
با آن که دلم از غم هجرت خون است از رودکی رباعی 2
1. با آن که دلم از غم هجرت خون است
شادی به غم توام ز غم افزون است
جایی که گذرگاه دل محزونست از رودکی رباعی 3
1. جایی که گذرگاه دل محزونست
آن جا دو هزار نیزه بالا خونست
دل خسته و بستهٔ مسلسل موییست از رودکی رباعی 4
1. دل خسته و بستهٔ مسلسل موییست
خون گشته و کشتهٔ بت هندوییست
تقدیر، که بر کشتنت آزرم نداشت از رودکی رباعی 5
1. تقدیر، که بر کشتنت آزرم نداشت
بر حسن و جوانیت دل نرم نداشت
چشمم ز غمت، به هر عقیقی که بسفت از رودکی رباعی 6
1. چشمم ز غمت، به هر عقیقی که بسفت
بر چهره هزار گل ز رازم بشکفت
... از رودکی رباعی 7
1. ...
...
بی روی تو خورشید جهان‌سوز مباد از رودکی رباعی 8
1. بی روی تو خورشید جهان‌سوز مباد
هم بی تو چراغ عالم افروز مباد
زلفش بکشی شب دراز اندازد از رودکی رباعی 9
1. زلفش بکشی شب دراز اندازد
ور بگشایی چنگل باز اندازد
چون روز علم زند به نامت ماند از رودکی رباعی 10
1. چون روز علم زند به نامت ماند
چون یک شبه شد ماه به جامت ماند
جز حادثه هرگز طلبم کس نکند از رودکی رباعی 11
1. جز حادثه هرگز طلبم کس نکند
یک پرسش گرم جز تبم کس نکند
... از رودکی رباعی 12
1. ...
...