هرکه نامخت ازگذشت روزگار از رودکی سمرقندی مثنوی 1
1. هرکه نامخت ازگذشت روزگار
نیز ناموزد ز هیچ آموزگار
...
از خراسان آن خورِ طاووس از رودکی سمرقندی مثنوی 2
1. از خراسان آن خورِ طاووس وش
سوی خاور می‌خرامد شاد و خوش
...
هم چنان سرمه که دخت خوب از رودکی سمرقندی مثنوی 3
1. هم چنان سرمه که دخت خوب روی
هم به سان گرد بردارد ز روی
...
شب زمستان بود، کپی سرد از رودکی سمرقندی مثنوی 4
1. شب زمستان بود، کپی سرد یافت
کرمکی شبتاب ناگاهی بتافت
...
آن گرنج و آن شکر برداشت از رودکی سمرقندی مثنوی 5
1. آن گرنج و آن شکر برداشت پاک
وندر آن دستار آن زن بست خاک
...
دمنه را گفتا که تا: این از رودکی سمرقندی مثنوی 6
1. دمنه را گفتا که تا: این بانگ چیست؟
با نهیب و سهم این آوای کیست؟
...
گفت: هنگامی یکی شهزاده از رودکی سمرقندی مثنوی 7
1. گفت: هنگامی یکی شهزاده بود
گوهری و پر هنر آزاده بود
...
کشتیی بر آب و کشتیبانش از رودکی سمرقندی مثنوی 8
1. کشتیی بر آب و کشتیبانش باد
رفتن اندر وادیی یکسان نهاد
...
بانگ زله کرد خواهد کر از رودکی سمرقندی مثنوی 9
1. بانگ زله کرد خواهد کر گوش
وایچ ناساید به گرما از خروش
...
وز درخت اندر، گواهی از رودکی سمرقندی مثنوی 10
1. وز درخت اندر، گواهی خواهد اوی
تو بدانگاه از درخت اندر بگوی:
...
همچنان کَبتی که دارد از رودکی سمرقندی مثنوی 11
1. همچنان کَبتی که دارد انگبین
چون بماند داستان من بر این:
...
هیچ شادی نیست اندر از رودکی سمرقندی مثنوی 12
1. هیچ شادی نیست اندر این جهان
برتر از دیدار روی دوستان
...