هرکه نامخت ازگذشت روزگار از رودکی سمرقندی مثنوی 1

1 نگارینا، شنیدستم که: گاه محنت و راحت سه پیراهن سلب بوده‌ست یوسف را به عمر اندر

2 یکی از کید شد پر خون، دوم شد چاک از تهمت سوم یعقوب را از بوش روشن گشت چشم تر

1 گر شود بحر کف همت تو موج زنان ور شود ابر سر رایت تو توفان بار

2 بر موالیت بپاشد همه در و گوهر بر اعادیت ببارد همه شخکاسه و خار

1 فرشته را ز حلاوت دهان پر آب شود چو از حرارت می‌دلبرم لبان لیسد

2 روان ز دیدهٔ افلاکیان شود جیحون نصال تیرت اگر قبضهٔ کمان لیسد