چه چیزست آن رونده از رودکی سمرقندی قصیده-قطعه 96
1. چه چیزست آن رونده تیرک خرد؟
چه چیزست آن پلالک تیغ بران؟
...
خواهی تا مرگ از رودکی سمرقندی قصیده-قطعه 97
1. خواهی تا مرگ نیابد تو را
خواهی کز مرگ بیابی امان
...
ضیغمی نسل پذیرفته از رودکی سمرقندی قصیده-قطعه 98
1. ضیغمی نسل پذیرفته ز دیو
آهویی نام نهاده یکران
...
جمله صید این از رودکی سمرقندی قصیده-قطعه 99
1. جمله صید این جهانیم، ای پسر
ما چو صعوه، مرگ بر سان زغن
...
لنگ دونده‌ست، از رودکی سمرقندی قصیده-قطعه 100
1. لنگ دونده‌ست، گوش نی و سخنیاب
گنگ فصیح است، چشم نی و جهان بین
...
ترنج بیدار از رودکی سمرقندی قصیده-قطعه 101
1. ترنج بیدار اندر شده به خواب گران
گل غنوده برانگیخته سر از بالین
...
با عاشقان نشین از رودکی سمرقندی قصیده-قطعه 102
1. با عاشقان نشین و همه عاشقی گزین
با هر که نیست عاشق کم گوی و کم نشین
...
زه! دانا را از رودکی سمرقندی قصیده-قطعه 103
1. زه! دانا را گویند، که داند گفت
هیچ نادان را داننده نگوید: زه
...
سماع و بادهٔ از رودکی سمرقندی قصیده-قطعه 104
1. سماع و بادهٔ گلگون و لعبتان چو ماه
اگر فرشته ببیند دراوفتد در چاه
...
من موی خویش از رودکی سمرقندی قصیده-قطعه 105
1. من موی خویش را نه از آن می کنم سیاه
تا باز نوجوان شوم و نو کنم گناه
...
پشت کوژ و سر از رودکی سمرقندی قصیده-قطعه 106
1. پشت کوژ و سر تویل و روی بر کردار نیل
ساق چون سوهان و دندان بر مثال استره
...
رفیقا، چند از رودکی سمرقندی قصیده-قطعه 107
1. رفیقا، چند گویی: کو نشاطت؟
بنگریزد کس از گرم آفروشه
...