طومار زلف شرح پریشانی از صائب تبریزی غزل 1934

1 طومار زلف شرح پریشانی من است آیینه فرد دفتر حیرانی من است

2 موجی که نوح را به کمند خطر کشد باد مراد کشتی طوفانی من است

3 مو از سرم چو دود ز آتش هوا گرفت مجنون کجا به بی سر و سامانی من است؟

4 بهر خلاص، ناز شفاعت نمی کشد آن یوسف غیور که زندانی من است

5 از صحبت غبار بهم رو نمی کشد آیینه داغ صافی پیشانی من است

6 عریان شدم ز پیرهن سایه و هنوز عشق غیور در پی عریانی من است

7 صائب چگونه دست ز دامن بدارمش؟ سودای عشق، همسفر جانی من است