زبیتابی عنان خواهش دل را چسان پیچم از صائب تبریزی غزل 5489

1 زبیتابی عنان خواهش دل را چسان پیچم که من چون تاب می خواهم بر آن موی میان پیچم

2 چنان گستاخ گشتم چون نسیم از پاکدامانی که دست شاخ گل را در حضور باغبان پیچم

3 اگر چون قطره شبنم کند از گل مرا بستر چو مو بر روی آتش دور از آن نازک میان پیچم

4 حدیث روی او در پرده خورشید و مه گویم زبیم چشم بد گل را در اوراق خزان پیچم

5 بهشت نسیه دارد مشتری بسیار چون زاهد به نقد امروز در دامان آن سرو روان پیچم

6 به جرم خنده ای کز من نصیب دیگران گردد درین بستانسرا تا کی به خود چون زعفران پیچم

7 ندارم چون همای سخت جان اندیشه روزی که گردد نرمتر از مغز اگر براستخوان پیچم

8 اگر از قهرمان عشق یابم سایه دستی بساط هر دو عالم را بهم در یک زمان پیچم

9 نسوزد زین گلستان غنچه ای را دل به من صائب تمام عمر اگر بر خویش چون آب روان پیچم