زمی شد چهره آن مهرعالمتاب از صائب تبریزی غزل 4649

1 زمی شد چهره آن مهرعالمتاب روشنتر چراغ آسمانی می شودازآب روشنتر

2 کدامین آتشین رخساره می آیدبه بالینم؟ که از عینک مرا شد پرده های خواب روشنتر

3 چراغ مسجد ازتاریکی میخانه افروزد شب آدینه باشد گوشه محراب روشنتر

4 مشو با روشنی از صحبت روشندلان غافل که درآیینه گوهر نماید آ ب روشنتر

5 درگوشش به چشم حلقه زلف آب گرداند که دیده است اختر ازخورشیدعالمتاب روشنتر؟

6 ندارد گردکلفت برجبین آیینه قانع که آب چشمه ساران است از سیلاب روشنتر

7 چنان کز رشته بسیار گردد نور شمع افزون مرا دل گردد از جمعیت احباب روشنتر

8 کدامین گوهر شب تاب ازین دریا فروزان شد؟ که ازفانوس آید درنظر گرداب روشنتر

9 فروغ عاریت با نور ذاتی برنمی آید که روز ابرباشد از شب مهتاب روشنتر

10 اگرچه آب گردد صاف از استادگی صائب زموج بیقراری شد دل بیتاب روشنتر