زکات صحت جسم است خسته از صائب تبریزی غزل 6322

1 زکات صحت جسم است خسته پرسیدن نگاهبانی عمرست پیش پا دیدن

2 اگر چه خواب ترا نیست بخت بیداری مدار دست ز تمهید چشم مالیدن

3 به هیچ عذر نمانده است دسترس ما را به غیر ناخن خجلت زمین خراشیدن

4 چه میوه های گلوسوز در قفا دارد به خاک ره زر خود چون شکوفه پاشیدن

5 مشو ز لغزش پا ناامید در ره عشق که قطع می شود این ره به پای لغزیدن

6 خموش باش که سنجیدگان عالم را سبکسری است به میزان خویش سنجیدن

7 بپوش چشم خود از عیب مردمان صائب ترا که نیست میسر برهنه پوشیدن