زهرازقدح صافدلان رنگ از صائب تبریزی غزل 4357

1 زهرازقدح صافدلان رنگ ندارد آیینه گوهر خطر از زنگ ندارد

2 دل در خم آن زلف ندانم به چه روزست در خانه تاریک گهر رنگ ندارد

3 قد تو نهالی است که همدوش ندیده است تمکین تو کوهی است که همسنگ ندارد

4 نخلی که ندارد ثمری دوری ازو به بگریز ز طفلی که به کف سنگ ندارد

5 هر چشم زدن چشم کبود تو به رنگی است نیلوفر چرخ این همه نیرنگ ندارد

6 از دشمن پرخاش طلب هیچ میندیش زان خصم حذر کن که سر جنگ ندارد

7 در هر قدم راه خرد کعبه ودیری است سر تا سر صحرای جنون سنگ ندارد

8 صائب که گلاب از گل خورشید گرفته است یک بوسه ز لعل لب او رنگ ندارد