ز موج لاله و گل باغ عالم از صائب تبریزی غزل 1762

1 ز موج لاله و گل باغ عالم آبی است پی کشیدن دل هر بنفشه قلابی است

2 لباس تقوی ما را فروغ گل برقی است کتان توبه ما را شکوفه مهتابی است

3 برای زیر و زبر کردن بنای صلاح هوای ابر و نسیم بهار سیلابی است

4 ز برق و باد قدم وا کن که شبنم و گل به روی آینه از دست رفته سیمابی است

5 اگر چه دولت بیدار گلشن است بهار برای مردم بیدرد، پرده خوابی است

6 ز فکر ساقی و ساغر، حباب آسوده است هوا بر تنک ظرف، باده نابی است

7 به کیش ما که وضو دست شستن از جان است ز خویش هر که تهی گشته است، محرابی است

8 به هر رهی که روی، می رود به خانه حق ز هر دری که درآیی، ز معرفت بابی است

9 به لاغری خط پاکی ز فربهی بستان وگرنه هر سر موی تو تیغ قصابی است

10 به احتیاط سخن کن که دولت بیدار در آن حریم که صائب بود، گرانخوابی است