ز ملک و مال، دل بی نیاز از صائب تبریزی غزل 1698

1 ز ملک و مال، دل بی نیاز ما سبک است به گل قرار نگیرد سفینه تا سبک است

2 به جان و دل نتوان وصل آرزو کردن که این متاع به میزان رونما سبک است

3 به فرق مردم آزاده، کوه الوندست به اعتقاد تو گر سایه هما سبک است

4 گرفته است چنان روزگار را غفلت که خواب چشم تو و خواب بخت ما سبک است

5 صدف نه ایم که باشیم مست خواب گران حباب قلزم عشقیم، خواب ما سبک است

6 نمی رویم به هر پرتوی ز جا صائب شکوه طور به میزان صبر ما سبک است