ز جوش نشأه به تنگ آمده از صائب تبریزی غزل 6348

1 ز جوش نشأه به تنگ آمده است شیشه من ز زور باده به سنگ آمده است شیشه من

2 ازان خورند به تلخی شراب ناب مرا که بی تلاش به چنگ آمده است شیشه من

3 شکسته دل من از شکستگی است درست به دلنوازی سنگ آمده است شیشه من

4 صفای سینه مرا در حرم کند قندیل چه شد برون ز فرنگ آمده است شیشه من؟

5 ز عجز من رگش انگشت زینهار شده است اگر به سنگ به جنگ آمده است شیشه من

6 کجاست مایه درستی مرا به سنگ زند؟ کز آب تلخ به تنگ آمده است شیشه من

7 ز تندی نفسی دلشکسته می گردم برون اگر چه ز سنگ آمده است شیشه من

8 ز کارخانه ابداع چون فلک صائب تهی ز باده رنگ آمده است شیشه من