دل مرا به نگاهی ز من برآوردی از صائب تبریزی غزل 6849

1 دل مرا به نگاهی ز من برآوردی سخن نکرده مرا از سخن برآوردی

2 به روی گرم، دو صد شمع پای در گل را نفس گداخته از انجمن برآوردی

3 چه سروها و چه شمشادها موزون را به یک نسیم خرام از چمن برآوردی

4 به یک اشاره شهیدان غرقه در خون را چو آفتاب ز صبح کفن برآوردی

5 ز میوه های بهشتی، هزار زاهد را به جلوه دادن سیب ذقن برآوردی

6 به بوی زلف معنبر، غزال مشکین را چو نافه موی کشان از ختن برآوردی

7 دل رمیده چه باشد، که ماه کنعان را به شیوه های غریب از وطن برآوردی

8 گرفت شعله حسن تو رنگ نیلوفر بنفشه تا ز گل و یاسمن برآوردی

9 به آب و رنگ عقیق تو چشم بد مرساد! که خون ز چشم سهیل یمن برآوردی

10 عنان به خامه آتش زبان مده صائب که دود از دل اهل سخن برآوردی