ای در آتش از گل روی تو نعل از صائب تبریزی غزل 306

1 ای در آتش از گل روی تو نعل لاله‌ها ماه رخسار ترا از حلقه خط هاله‌ها

2 من که صد خونین جگر را داغ می‌دادم به طرح می‌کنم دریوزه داغ این زمان از لاله‌ها

3 ناله سوزان اگر از دل چنین آید به لب پرده فانوس گردد، پرده تبخاله‌ها

4 ای که محو چشم خوبان گشته‌ای، ایمن مباش کاین بلاهای سیه دارد عجب دنباله‌ها

5 کاروان اشک ما را آتشی در کار نیست آتش این کاروان است آتشین‌پرگاله‌ها

6 جمع برگردد، پریشان گر رود تیر از کمان می‌رسد یک جا به دل فیض پریشان ناله‌ها

7 صحبت نیکان بود اکسیر ناقص‌طینتان می‌شود یاقوت در پیمانه گل، ژاله‌ها

8 مهر خاموشی شود گل بر دهان بلبلان هرکجا صائب شود آغاز، خونین ناله‌ها