ای که قصدت ز سفر یار صداقت از صائب تبریزی غزل 1473

1 ای که قصدت ز سفر یار صداقت کیش است آه ازین راه درازی که ترا در پیش است

2 پیش جمعی که ز باریک خیالان شده اند در جهان نوشی اگر هست، نهان در نیش است

3 بیشتر عفو خداشامل حالش گردد گنه هر که به میزان قیامت بیش است

4 پرده پوشی چو خموشی نبود نادان را کز نظرها کجی تیر نهان در کیش است

5 عذر سنگین دلی تیغ ترا می خواهد نمکی کز لب لعل تو مرا بر ریش است

6 نیست درویش، فقیری که کند فقر اظهار هر که پوشیده کند حاجت خود درویش است

7 پیشی قافله ما به سبکباری نیست هر که برداشته بار از دگران در پیش است

8 صائب از قدر کفاف آنچه بود یک جو بیش بر دل قانع من تخم دو صد تشویش است