چشم تو که پروای نظر باز از صائب تبریزی غزل 4352

1 چشم تو که پروای نظر باز ندارد چون است که از سرمه نظر باز ندارد

2 اهل دل وحرف گله آمیز محال است در قافله ما جرس آواز ندارد

3 طومار شکایت چه به دستش دهی ای دل پروای سر زلف خود از ناز ندارد

4 چون رو به ره شوق گذاریم که از ضعف رنگ رخ ما قوت پرواز ندارد

5 گل آب شد از ذوق نواسنجی بلبل آتش اثر شعله آواز ندارد

6 هر کس نتواند به تو حال دل خود گفت هر تیغ زبان جوهر این راز ندارد

7 کبکی که نریزد ز لبش قهقهه شوق شایستگی چنگل شهباز ندارد

8 صائب من وتو بلبل دستان زن شوقیم ما را ز نوا فصل خزان باز ندارد