چشم همیشه مستت خمار کرد از صائب تبریزی غزل 830

1 چشم همیشه مستت خمار کرد ما را زلف سبک عنانت سیار کرد ما را

2 در خواب عقل بودیم در زیر سایه گل باد بهار عشقت بیدار کرد ما را

3 داروی دردمندی از ما مسیح می برد بیمارداری دل بیمار کرد ما را

4 گل کرد راز پنهان در داغ غوطه خوردیم این خارخار آخر گلزار کرد ما را

5 توفیق چون درآید عصیان دلیل راه است رطل گران غفلت هشیار کرد ما را

6 چون گل ز ساده لوحی در خواب ناز بودیم اشک وداع شبنم بیدار کرد ما را

7 روزی چنان که باید آماده است صائب اندیشه فزونی سیار کرد ما را