می به روی لاله رنگ یار از صائب تبریزی غزل 2758

1 می به روی لاله رنگ یار می باید کشید باده گلرنگ در گلزار می باید کشید

2 عالم آب از نسیمی می خورد بر یکدگر در سرمستی نفس هشیار می باید کشید

3 صبح اگر نتوانی از مستی ز جا برخاستن مد آهی از دل افگار می باید کشید

4 سینه دریای رحمت نیست جای دم زدن رطل مالامال را یکبار می باید کشید

5 شیشه ناموس را بر طاق می باید گذاشت بعد ازان پیمانه سرشار می باید کشید

6 جام چون خورشید می باید گرفت از ساقیان بر زمین چون صبحدم دستار می باید کشید

7 تا مگر همرنگ روی او شود، خورشید را از شفق خونابه بسیار می باید کشید

8 گرچه از دل یاد ما را سالها شد شسته است می به یاد آن فرامشکار می باید کشید

9 باده های آسمانی را عروج دیگرست می زجام لاله در کهسار می باید کشید

10 آب از سرچشمه صائب لذت دیگر دهد باده را در خانه خمار می باید کشید