ای گل ز شوخ چشمی اغیار از صائب تبریزی غزل 6926

1 ای گل ز شوخ چشمی اغیار غافلی از سادگی ز زخم خس و خار غافلی

2 ای گل ز دامن تر اغیار غافلی آیینه ای، ز آفت زنگار غافلی

3 در خواب ناز نرگس خود را ندیده ای از ترکتاز فتنه بیدار غافلی

4 آیینه خمار شکن پیش دست توست از اضطراب تشنه دیدار غافلی

5 هر موی بر تن تو شود آه حسرتی آگاه اگر شوی که چه مقدار غافلی

6 افکنده ای بساط اقامت به زیر چرخ در تنگنای بیضه ز گلزار غافلی

7 دولت طلب ز سایه بال هما کنی از خواب امن سایه دیوار غافلی

8 چون رشته دست پیش گهر می کنی دراز از گنج خویش در ته دیوار غافلی

9 چسبیده ای چو نی به شکرخواب عافیت از جستجوی دولت بیدار غافلی

10 زان چون جرس همیشه دلت می تپد که تو در کاروان ز قافله سالار غافلی

11 واقف نه ای ز رفتن عمر سبک عنان چون کاروان ریگ ز رفتار غافلی

12 داری گمان که با تو به دل گشته است راست صائب ز مکر عالم غدار غافلی