1 زان رخ گلگون عرق یاقوت احمر می‌شود چون زمین افتاد قابل دانه گوهر می‌شود

2 گر چنین مجنون ما را عشق در شور آورد دامن دشت جنون صحرای محشر می‌شود

3 آب جای باده گلرنگ نتواند گرفت تشنه دیدار کی قانع به کوثر می‌شود؟

4 از گریبان خموشی هرکه آرد سر برون چون چراغ صبحگاهی خرج صرصر می‌شود

5 با سر آزاده‌ام فارغ ز دولت کاین هما بر سر بی‌مغز دایم سایه‌گستر می‌شود

6 خجلت از حرف مکرر لازم فهمیدگی است منفعل کی طوطی از حرف مکرر می‌شود؟

7 جلوه‌های مختلف دارد می دولت که آب زنگ در آیینه و در تیغ جوهر می‌شود

8 آه خون‌آلود را چندان که می‌دزدم به دل از گره چون رشته باران رساتر می‌شود

9 نیست خوان پر ز نعمت را به سرپوش احتیاج کی سر آزادگان قانع به افسر می‌شود؟