با عشق انتقام توان ز آسمان از صائب تبریزی غزل 4322

1 با عشق انتقام توان ز آسمان کشید نتوان به زور بازوی عقل این کمان کشید

2 دیگر چه لازم است که مشق جنون کند دیوانه ای که خط به سواد جهان کشید

3 با خامشی بساز که تلخی نمی کشد این شهد را کسی که به کام وزبان کشید

4 دیوان عاشقان به قیامت نمی کشد خط انتقام ما ز رخ دلستان کشید

5 گرد کدورتی که ز اغیار داشتم دیوار در میان من ودلستان کشید

6 شد کند از ملایمت من زبان خصم دندان مار را به نمد می توان کشید

7 صائب بغیر گوشه دل نیست در جهان امروز گوشه ای که نفس می توان کشید