با عشق او ز هر دو جهانیم از صائب تبریزی غزل 4808

1 با عشق او ز هر دو جهانیم پاکباز ما از دو خانه همچو کمانیم پاکباز

2 از خاک منت گل بی خار می کشیم با آن که همچو آب روانیم پاکباز

3 از زخم خار شکوه نفهمیده ایم چیست چون ماهیان ز تیغ زبانیم پاکباز

4 آهی است سرد در جگر آتشین ما از برگ عیش همچو خزانیم پاکباز

5 آیینه ایم لیک ز حیرت درین بساط از نقش دلفریب جهانیم پاکباز

6 چون سینه گشاده مستان ساده لوح از خرده های راز نهانیم پاکباز

7 زان همچو شبنمیم درین بوستان عزیز کز رنگ و بوی باغ جهانیم پاکباز

8 زان بی نشان به نام قناعت نموده ایم هرچند ما ز نام ونشانیم پاکباز

9 صائب اگر چه هیچ نداریم در بساط از چشم و خاطر نگرانیم پاکباز