1 به رغبت با خم زلفش دل بی‌تاب می‌سازد چو آب زندگی با ماهی این قلاب می‌سازد

2 شود گلزار ابراهیم آتش بر گنهکاران دل ما را چنین گر شرم عصیان آب می‌سازد

3 به احسان ای توانگر دستگیری کن فقیران را که دریا بهر ریزش ابر را سیراب می‌سازد

4 سپهر کج‌رو از جا در نیارد اهل تمکین را خس و خاشاک را سرگشته این گرداب می‌سازد

5 سفیدی‌های مو گفتم شود صبح امید من ندانستم که غفلت پرده‌های خواب می‌سازد

6 وفاداری مجو از دولت هرجایی دنیا به یک روزن کجا خورشید عالم‌تاب می‌سازد؟