از فنای پیکر خاکی چرا از صائب تبریزی غزل 6676

1 از فنای پیکر خاکی چرا خون می خوری؟ از شکست خم چرا غم ای فلاطون می خوری؟

2 در قفس روزی ز بیرون می خورد مرغ قفس غم ز بی برگی چرا در زیر گردون می خوری؟

3 ای که می سازی ز می رخسار خود را لاله گون غافلی کز دل سیاهی غوطه در خون می خوری

4 حفظ کن اندازه را در می که گردد ناگوار گر ز آب زندگی یک جرعه افزون می خوری

5 کاهش و افزایش این نشأه با یکدیگرست می خورد افیون ترا چندان که افیون می خوری

6 می رسد در سنگ صائب رزق لعل از آفتاب اینقدر ز اندیشه روزی چرا خون می خوری؟