1 هر که زشت است همان زشت به عقبی خیزد کور از خواب محال است که بینا خیزد

2 خازن مرگ مبدل نکند گوهر را جاهل از خواب محال است که دانا خیزد

3 ننگ همت بود از هیچ فشاندن دامن سهل زهدی است که کس از سر دنیا خیزد

4 حاصلش ماندگی و آبله پا باشد هر که بی جاذبه آن طرف از جا خیزد

5 روی در قبله عشق است همه عالم را منزلش بحر بود سیل ز هرجا خیزد

6 رحمت از چهره دل گرد گنه پاک کند تیرگی از دل سیلاب به دریا خیزد

7 هر نسیمی که به گرد سر یوسف گردد آه بیطاقتی از جان زلیخا خیزد

8 گر چنین دست برآرند بزرگان به طمع ابر چون پنبه افشرده ز دریا خیزد

9 شمع بینش شود از خاک شهیدان روشن نرگس از تربت این طایفه بینا خیزد

10 گر به بالین من خسته دل آید صائب رنگ اعجاز ز سیمای مسیحا خیزد