هرکه دامن بر میان در چیدن از صائب تبریزی غزل 2504

1 هرکه دامن بر میان در چیدن گل می‌زند آستین بر شعله آواز بلبل می‌زند

2 هرکه بر خود تلخ می‌سازد شکر خواب صبوح بوسه تر همچو شبنم بر رخ گل می‌زند

3 نغمه‌اش از بس گلوسوز است در دل‌های شب بوسه‌ها پروانه بر منقار بلبل می‌زند

4 همتی در کار ما ای عارفان و عاشقان بر در دل حلقه شوق سیر کابل می‌زند

5 هرکه چون صائب به طرز تازه، دیرین آشناست دم به ذوق عندلیب باغ آمل می‌زند