1 هر که ایام خط از سیمبران غافل شد از شب قدر به ماه رمضان غافل شد

2 بیخودی می کند اوضاع جهان را هموار وای بر آن که ازین خواب گران غافل شد

3 روزی بسته دهانان رسد از غیب، چرا از دل تنگ من آن غنچه دهان غافل شد؟

4 با قدم خم شده خوش نیست پریشان نظری در کمانخانه نباید ز نشان غافل شد

5 به فلک می رسد این دود کبابی که مراست از دل سوخته من نتوان غافل شد

6 هر که از پشت ورق روی ورق را خوانده است در بهاران نتواند ز خزان غافل شد

7 رتبه جاذبه عشق بلند افتاده است بر فلک مه نتواند ز کتان غافل شد

8 یوسف از سیلی اخوان به غریبی افتاد چون تواند کس از ابنای زمان غافل شد؟

9 یاد آن جان جهان است حیاتی گر هست مرده دل آن که ازان جان جهان غافل شد

10 دامن بخت جوان رفت ز دستش بیرون صائب آن روز که از پیر مغان غافل شد